Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej planuje w tym roku wdrożyć kolejne istotne zmiany w programie „Czyste Powietrze”. Zyskać mają przede wszystkim osoby o niskich dochodach, których nie stać na realizację inwestycji ekologicznych.
„Czyste Powietrze” to realizowany od kilku lat priorytet mający wspierać wymianę nieefektywnych źródeł ciepła oraz zadania termomodernizacyjne przez właścicieli i współwłaścicieli domów jednorodzinnych. Dotacje sięgają do 30 tys. zł w podstawowym poziomie dofinansowania oraz 37 tys. zł w podwyższonym.
W tym roku jednak ma ruszyć trzecia część programu, w której przewidziano dofinansowania dochodzące do 69 tys. zł. Ma ona dotyczyć gospodarstw domowych przy dochodzie na członka 900 zł w przypadku gospodarstwa wieloosobowego lub 1260 zł dla tych jednoosobowych, jak również dla osób z ustalonym prawem do zasiłku (zarówno tego stałego, jak i okresowego, rodzinnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego). Dofinansowanie ma sięgnąć aż 90 proc. kosztów kwalifikowanych przedsięwzięcia, przy maksymalnie pięciu transzach rozliczenia i okresie realizacji inwestycji nieprzekraczającym trzech lat.
Dodatkowym wsparciem dla wnioskodawców ma być pomoc obejmującą między innymi prefinansowanie wydatków, a także doradztwo w przygotowaniu, realizacji i rozliczeniu inwestycji.
Ponadto, poza stworzeniem trzeciego filaru dofinansowań, modyfikacje mają przejść także niektóre zapisy we wszystkich częściach programu i jego załącznikach. Najważniejsze ze zmian obejmować mają uwzględnienie możliwości finansowania z „Czystego Powietrza”, gdy dofinansowanie łączy się z gminnymi programami parasolowymi, w których wnioskodawca nie staje się właścicielem kotła do zakończenia okresu trwałości. Kolejna zmiana to umożliwianie dłuższej realizacji projektu, gdy opóźnienie rozliczenia wynika z przesunięcia terminu przyłączenia gazu przez operatora. Nowością będzie także dopuszczenie kotłów dwupaliwowych na drewno kawałkowe i pellet, jako zgodnych z celami programu oraz doprecyzowanie wymagań dla przewodów kominowych w przypadku kotłów na paliwo stałe, ze względów bezpieczeństwa.